เขาว่ากันว่า ปีใหม่ก็ต้องพบเจออะไรใหม่ๆ แต่กับเธอแล้ว ในทุกๆปีกลับมีแต่เรื่องเดิมๆ
กินข้าวคนเดียวเหมือนเดิม อยู่ที่เดิมๆ ไม่สวยเหมือนเดิม และ...
ยังโสดเหมือนเดิม
แต่เนื่องด้วยวันนี้ที่เป็นวันดี ในวาระดิถีขึ้นปีใหม่

Countdown
10
9
8
7
6
5
4
3
2
1
ปัง !ปัง !ปัง !ปัง !ปัง !

00.01 น.
01 / 01 / 20XX
เสียงจุดพลุรอบกายดังสนั่น แต่ฉันก็หาสนใจไม่
สองมือพนมประสานไว้ระหว่างอก ก่อนจะยกขึ้นจรดตรงหว่างคิ้ว
ตั้งจิตอธิฐานพร้อมกับกล่าวว่า
"สาาาาาาาาาาธุ ขอให้ปีนี้ลูกได้เจอคนของใจขอให้ปีนี้ลูกได้เจอคนที่ลูกเฝ้าคอยมานาน ขอให้สมหวังดังใจคิดทุกประการ โปรดประทานผู้งานดีมาให้ลูกทีเถิดเจ้าค่ะ"
"เฮ้อ ขอแบบหล่อๆ รวยๆ ดีต่อใจเห็นแล้วต้องระทดระทวยมาให้ข้าวสักคนเถอะเจ้าค่ะ เอาแบบเฮียเลของลูกจะดีมากๆ เลยนะเจ้าคะ"
จะรอดูแล้วกันนะ ว่าเมื่อไหร่คำอธิษฐานมันจะเป็นจริงซักที
____________________
จุดเริ่มต้นมันอยู่ที่เลข '0'
เขาเป็นรุ่นพี่ปี4 คณะดุริยางคศาสตร์ ที่โครตพ่อโครตแม่หล่อและโครตของโครตจะโด่งดัง ความสามารถเลิศเลอเพอร์เฟคเรียกว่าดีในทุกด้าน หน้าก็ดีเรียนก็เก่งแถมยังโครตมีเสน่ห์ จนทำให้เป็นที่คลั่งไคล้ของ บรรดาชะนี และตุ๊ดทั้งหลาย ไม่เว้นแม้กระทั่งผู้ชายด้วยกันยังชอบเขาเลย
แล้วนับประสาอะไรกับชะนีน้อยอย่างฉันที่จะไม่ชอบเขา
ฉันรู้จักเขา ฉันเป็นแฟนคลับเขา ฉันชอบเขา ฉันรักเขา
แต่ฉันไม่กล้า...
และเขาก็ไม่ได้รู้จักฉัน ข้อนี้ช่างเเสนปวดร้าวกระดองใจดวงน้อยๆ ของต้นข้าวเป็นที่สุด
ฉันก็ได้แค่แอบรัก และเพ้อฝันของฉันไปวันๆ
อธิษฐานขอพรทุกครั้ง เมื่อมีโอกาสให้ได้พบเจอใครสักคนที่งานดีๆเหมือนคนๆนั้นที่ฉันชอบ แต่ในใจลึกๆก็หวังให้เป็นเขานั่นแหละ
แต่มันจะเป็นไปได้ยังไง
เพราะแม้แต่จะสบตากัน ยังไม่เคยเลย...
แต่ก็ไม่แน่ ว่าไหม ?
________________________
เฮียเล ฉันชอบเรียกเขาแบบนี้
แต่จริงๆแล้วชื่อของเขาคือ ' ทะเล '
ทายาทเจ้าของเรือยอร์ชและธุรกิจโรงแรมสุดหรูอันดับหนึ่งของไทย
ผู้ชายที่เลือกจะเเตกต่าง เขาเลือกที่จะหลงไหลในเสียงดนตรี และเขาก็เลือกไม่ผิดซะด้วย