รัชทายาทแห่งต้าเยี่ยนสมกับเป็น "เมล็ดพันธุ์แห่งรอยยิ้มของวังหลวง" โดยแท้ กระทั่งองครักษ์หน้าเหล็กก็ยังสามารถทำให้ยิ้มได้ แต่มิมีผู้ใดล่วงรู้ว่ารอยยิ้มนั้นมีให้แด่ "อ้ายชิง" เพียงผู้เดียว ท่ามกลางวันเวลาสงบสุข ฮ่องเต้กลับมีราชโองการสละราชบัลลังก์ อ้ายชิงที่อยู่ในห้วงตกตะลึงถูกผลักให้ปฏิบัติตามพรหมลิขิต ก้าวขึ้นรับหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ นับแต่ขึ้นครองราชย์ อ้ายชิงตั้งปณิธาน ว่าจะครองแผ่นดินโดยเมตตาธรรม แต่เมื่อจิ่งถิงรุ่ยถูกบีบให้ต้องโทษหนัก ถึงขั้นประหารชีวิตโดยไร้ความเป็นธรรม ตาชั่งเมตตาธรรมของอ้ายชิงก็เริ่มเอนเอียง

ขุนศึกทรราช เล่ม 1-4 ภาค 2 (ชุด 4 เล่ม)

อยู่ๆ หย่งอวี้ชินอ๋องและหย่งอันชินอ๋อง ก็ขอพระราชทานที่ดินศักดินา ซ้ำออกเดินทางกะทันหัน?! กษัตริย์รัฐเซี่ยเสนอผูกไมตรีผ่านการแต่งงาน โดยระบุว่าต้องการยกองค์หญิงจี๋จี๋เอ๋อร์แก่แม่ทัพจิ่ง! เขาส่งรุ่ยรุ่ยไปทำศึกแค่ชั่วสั้นๆ ไปสนิทกันถึงขั้นนั้นได้อย่างไร?! แต่หากเกิดศึกอีกครั้งไม่รู้จะต้องเสียเลือดเนื้ออีกสักเท่าไร

บ้างเมืองสุขสงบ ราษฎรอยู่ดีกินดี ทว่าภายในวังกลับเกิดคลื่นใต้น้ำลูกแล้วลูกเล่า เหล่าชินอ๋องเฒ่าไม่ใยดีต่อการปกครองโดยเที่ยงธรรมของฮ่องเต้น้อยล้วนผูกใจเจ็บ คิดหาทางแก้แค้นคืน หย่งเหอชินอ๋องซึ่งกลายเป็นตัวแปรสำคัญโดยไม่รู้ตัว เสนอตัวยกทัพออกปราบโจรกบฏยังแดนไกล