ส่วนใหญ่แล้วความพลั้งพลาดของผู้หญิงมักเกิดจากการเอาอกเอาใจของผู้ชายเป็นปฐม หลังจากนั้นก็หนีไม่พ้นที่จะตามมาด้วยความแค้น และกล่าวได้ว่า ไม่มีอะไรจะมืดมนและร้ายกาจไปกว่าหัวใจซึ่งเต็มไปด้วยความอาฆาตแค้นอีกแล้ว ความพลาดพลั้งครั้งนี้ไม่ใช่ของ ถวิกา มันเกิดกับพี่สาวของเธอ ซึ่งจบชีวิตลงอย่างทุกข์ทรมาน แต่หมุดแห่งความพยาบาทนั้นถูกตอกแน่นอยู่ในขั้วหัวใจของเธออย่างไม่มีวันโยกคลอน หลังจากการสูญเสีย ถวิกาก็ไม่รั้งรอที่จะมาหาเขาพร้อมแผนการที่วางไว้อย่างแยบยล มุ่งหวังให้ลวดลายแห่งระบำของตนปลุกปั่นอารมณ์ ยั่วยุให้ทุกคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องบ้าคลั่ง ลุกขึ้นมาห้ำหั่นกันเอง ทุกอย่างดำเนินไปตามแผนอย่างน่าพึงพอใจ ความวิบัติเริ่มก่อรูปก่อร่าง ทว่ากลับไม่ใช่ในทิศทางที่เธอคาดหวัง...หากเธอไม่ล่าถอยจากเวที ไม่หยุดการเริงร่าย ไม่ยุติการแก้แค้น และเรียกตัวมารที่โลดถลาออกไปกลับมา หายนะที่จะเกิดขึ้นนั้นก็จะย้อนกลับมาทำร้ายตัวเธอเอง ระบำมาร นวนิยายที่ตีแผ่ถึงเหลี่ยมคนซึ่งซุกซ่อนไว้ในคารม พิษสงที่เคลือบแฝงไว้ในความงาม และความสูญเสียที่อาจลุกลามมากมายจากความอาฆาตมาดร้ายในใจคน