เขา...หากลูกของฉันต้องมีแม่เลว ๆ อย่างเธอ สู้ไม่มียังดีกว่า!
เธอ...ไม่มีแม่คนไหนไม่รักลูก ฝันก็เหมือนกัน...

************************
“เธอยังรักฉันไหม?”
ยังรักเขาไหม?
ทอฝันไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าความรู้สึกที่มีอยู่ตอนนี้คืออะไร หากบอกไม่รักก็พูดได้ไม่เต็มปาก แต่ถ้าบอกว่ารักก็ไม่ใช่ทั้งหมดของหัวใจ
“ทอฝัน...” ภูดิศคงไม่รู้ว่าน้ำเสียงที่เอ่ยเรียกหญิงสาวนั้นพร่าสั่นเพียงใด รู้เพียงแต่ว่าเมื่อเห็นดวงตาที่คล้ายตรึกตรอง ไม่มั่นใจและค่อนไปทาง ‘ว่างเปล่า’ ของเธอมันทำให้เขากลัว “ทอฝัน...”
บนเส้นทางแห่งความแค้น ปากที่บอกว่าชิงชัง สายตาที่ไม่เคยเหลือบแล ทุกอย่างที่ชายหนุ่มบอกตัวเองนั้นหาความจริงไม่ได้เลยในเมื่อเขาละเมิดกฎที่ตั้งทุกครั้งที่มีโอกาส
หัวใจที่บอกว่าแกร่งและเย็นชากว่าหินผาไม่เคยสลัดภาพใบหน้าฉ่ำน้ำตาของทอฝันได้เลย...มันยังคงมีแต่เธอเต็มหัวใจ!
“ฝันไม่รู้...” ใบหน้างามเรียบนิ่งโคลงส่ายไปมาคล้ายสับสนหากแต่ดวงตากลับแน่วแน่เสียจนก้อนเนื้อด้านซ้ายในอกบีบรัดอย่างเจ็บปวด “ฝันจำวันสุดท้ายที่ ‘เคย’ รักคุณไม่ได้ด้วยซ้ำ”
“ทอฝัน...”