หนั่นเนื้อนงคราญ" เขียนถึงตัวเอกชื่อ "บ่วยเอียงเซ็ง" ที่เวียนว่ายอยู่ในทะเลราคะจมปลักอยู่ในห้วงดำฤษณา แต่ว่านี่มิใช่หนังสือกามราคะ หากเป็นตำราเซ็นเล่มหนึ่งอาศัยพฤติกรรมที่หมกมุ่นอยู่กับเพศรส รู้ซึ้งถึงหลักกรรมสนองไม่พลาด เมื่อท่านติดตามบ่วยเอียงเซ็งผ่านดงบุปผารอบหนึ่ง ต่อให้ไม่คำนึงถึงหลักทฤษฎีของกรรมตามสนอง ก็จะสงบจิตใจลงครุ่นคิดว่า ที่ตัวเองถวิลหาเป็นอะไรแน่..