ต่อให้เวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน เขาและเธอก็ไม่อาจหลีกหนีหัวใจตัวเองได้


“ที่กุ๊กต้องอยู่ที่นี่ ไม่ใช่เพราะแผนการของพี่เสือหรือไงคะ”
“รู้มั้ย...พี่ชอบผู้หญิงที่รู้ทัน” ริมฝีปากหนายกยิ้ม “มีเสน่ห์ดี”
“ก็เพราะท่าทีแบบนี้ไง” กชกรใช้สายตาปรามการกระทำของอีกฝ่าย ดูเหมือนเขาจะชอบใจที่ได้เห็นเธอออกอาการฮึดฮัด
“กุ๊กไม่ค่อยโอเคกับผู้ชายเจ้าชู้ค่ะ”
“ไม่ได้เจ้าชู้” ปากปฏิเสธแต่เสียงแผ่วเสียอย่างนั้น
“ไม่เคยคบใครเป็นตัวเป็นตนด้วยซ้ำ”
“ถนัดกินไปเรื่อยเหรอคะ” เธอถามตรงๆ
“มันเป็นข้อตกลงของทั้งสองฝ่าย ไม่มีข้อผูกมัด”
เพราะไม่อยากมีบ่วงรั้งคอ อันที่จริงเขาไม่พร้อมจะมีคนข้างกายแบบจริงจังด้วย แต่กับกชกรนี่อาจเป็นอะไรที่แตกต่างจากคนอื่น
“กับคนที่พาไปร้านคืนนั้นก็เข้าข่ายใช่มั้ยคะ”
“ถามขนาดนี้” ริมฝีปากคลี่ยิ้มอย่างมีเลศนัย “แอบคิดอะไรกับพี่บ้างแล้วใช่มั้ย”
นอกจากจะไม่สำนึก ยังจะตีตนเข้าข้างตัวเองแบบหน้าตาเฉย
สีหราชไหลลื่นไม่ต่างจากปลาไหล เขาทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นในขณะที่เธอจำได้ทุกอย่าง
กชกรยิ้มเย็นเยือกก่อนพูดช้าๆ แบบชัดถ้อยชัดคำ
“คิดค่ะ คิดว่าไม่มีความจำเป็นต้องคุยอะไรกันอีก”