หนังสือบ้านมือสองสภาพโดยรวม 85-90 เปอ


ดาวทวารทัพพิทักษ์อุดร ดาวที่สว่างที่สุดทางทิศใต้ของฟากฟ้า วันที่สองหลังจากพระบิดาสวรรคต "จ้าวเจิน" ฮ่องเต้วัยเยาว์ที่เพิ่งขึ้นครองราชย์ ได้พบกับ "อ้ายหมิ่น" หญิงสาวผู้ย้อนเวลาจากยุคปัจจุบันท่ามกลางท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว ในช่วงเวลาที่เขาโดดเดี่ยวอ้างว้างที่สุด นางมอบความอบอุ่นจากฝ่ามือหนึ่งให้แก่เขา

เนื่องจากความแตกต่างของห้วงเวลา นางจึงยังคงเป็นสาวน้อยที่อายุเท่าเดิมไม่เปลี่ยนแปลง และก็ยังคงมองเขาเป็นน้องชายเหมือนครั้งแรกที่พวกเขาได้เจอกันอยู่เสมอ นางมองข้ามไปว่าเขาต้องเติบโตอยู่เบื้องหน้าตนเองทุกวัน นางได้พบเจอกับคู่บุพเพสันนิวาสในโลกที่นางย้อนเวลามา ทว่าอีกฝ่ายกลับไม่ใช่เขา แต่เป็น "จ้าวฉงจั้น" ผู้ที่มีชีวิตอย่างยากลำบากในตระกูลเชื้อพระวงศ์ เขาไม่ยินยอมที่จะเสียความอบอุ่นจากฝ่ามือนั้นไป เพียงประโยคเดียวก็ทำลายความสุขของพวกเขาลงไปอย่างง่ายดาย ทั้งยังบีบคั้นกดดันทุกก้าวย่าง ไม่นึกเลยว่ามันจะนำมาซึ่งผลร้ายที่เขาไม่สามารถยอมรับได้ตลอดชีวิต...

ดอกไม้ไฟที่ลุกไหม้อยู่กลางนภาคล้ายทำให้เขาหวนนึกถึงช่วงเวลาที่งดงามที่สุด เมื่อครั้งที่พวกเขาได้พบกันเป็นครั้งแรก ไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้ เขายังรู้สึกอยู่เลยว่าตัวเองเป็นฮ่องเต้ที่มีความสุขที่สุดในโลก กระโดดหอฝานโหลว ลงบ่อน้ำแข็ง เย็นชา เหินห่าง อำมหิต...ไม่มีใครรู้ว่าความรักจะใช้วิธีการแบบใด มาเยือนเมื่อไหร่ และจากไปตอนไหน สุดท้ายก็เป็นเพียงเพราะความอบอุ่นจากฝ่ามือหนึ่งที่เปลี่ยนชีวิตของเขาและเธอไปตลอดกาล
สารบัญ
บทนำ ในฝันราตรีกลีบบัวพลิ้วไหว
บทที่ 1 วันแมลงตื่น : เรื่องราวงดงามในอดีตครั้งเยาว์วัย
บทที่ 2 เทศกาลโคมไฟ : บทเพลงบรรเลงต่อเนื่อง ดวงจันทร์เคลื่อนคล้อยสู่บูรพา
บทที่ 3 ครีษมายัน : แสงราตรีสาดส่อง หยดน้ำกลิ้งใบบัวเขียว
บทที่่ 4 ศารทวิษุวัต : สายลมและน้ำค้างหนึ่งทิวา ดอกซิ่งผลิบานดั่งหิมะ
บทที่ 5 เชงเม้ง : เชงเม้งเมื่อครั้งหลังดอกหลีร่วงโรย
บทที่ 6 ข้าวสาลีเริ่มสุก : ดอกไม้ร่วงโรยบนพื้นดิน ไม่ได้ยินไม่ได้ยล
บทที่ 7 น้ำค้างขาว : ความเจ็บปวดเมื่อต้องห่างไกล มีเพียงใจข้าและเจ้าที่รู้ดี
บทที่ 8 หนาวจัด : กลิ่นหอมปลิวหาย สายฝนโปรยปรายฟ้าอาดูร
บทที่ 9 รวงน้อย : แม้นอีกฝ่ายอยู่ห่างไกล ทว่ากลับเอื้อมมือไปไม่ถึง
บทที่ 10 น้ำฝน : ต่อให้พบกันใหม่ ก็คงจำกันไม่ได้อีกแล้ว