บันทึกประวัติศาสตร์เล่มหนึ่งบอกเล่าความเสื่อมความเจริญอันพลิกผันของจงหยวน บทเพลงแห่งสงครามเพลงหนึ่งขับขานยาวนานกว่าสิบปี บ้านเมืองและคุณธรรมยิ่งใหญ่ ฤๅความรักที่ฝังลึกในใจล้วนแตกฉานซ่านเซ็น ตั้งแต่เกิดจนอายุสิบห้าปี "โหยวเหมี่ยว" มีชีวิตร่ำรวยสุขสำราญมาโดยตลอด แต่แล้ววันหนึ่งก็พลันประสบความเปลี่ยนผันในชีวิตจากคุณชายน้อยในวันวานวันนี้เหลือเพียงปราสาทเขารกร้างของมารดาผู้ล่วงลับ กับข้ารับใช้ชายผู้ซื่อสัตย์นามว่า "หลี่จื้อเฟิง" การก่อร้างสร้างตัวด้วยสองมือเปล่าคือบททดสอบยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตเชา เคราะห์ดีที่สวรรค์ยังเมตตา เพราะในช่วงที่ยากลำบากแสนสาหัส โหยวเหมี่ยวยังมีหลี่จื้อเฟิงอยู่ข้างกาย แต่เมื่อชนเผ่าป่าเถื่อนทางเหนือบุกเข้ารุกรานจงหยวน ไฟสงครามลุกท่วมสี่ด้าน ชาวประชายากหลีกหนี โหยวเหมี่ยวถูกจับตัวเป็นเชลย หลี่จื้อเฟิงจึงติดตามไล่ล่าศัตรูเพื่อคว้าดวงใจกลับคืนมา ขณะที่คล้ายจะปลิดปลิว โหยวเหมี่ยวคิดได้เพียงว่าจากวันนี้คงมิมีวันหน้าเสียแล้ว ทว่า..น้ำขึ้นน้ำลงย่อมนำมาซึ่งแสงจันทร์สุกสกาวสุดแสนงามตา