นางถูกส่งมายังโลกมนุษย์ในฐานะ ‘พระหมื่นปี’ เพื่อบำเพ็ญเพียร
ให้ตายเถอะ! บำเพ็ญเพียรแทบตาย
ยังไม่ทันสำเร็จกลับตกเป็นเชลยของอ๋องเถื่อน
ให้ตายเถอะรอบสอง! อ๋องเถื่อนผู้นี้หล่อปานสวรรค์สร้าง
ไม่ต้องเป็นมันแล้วดีไหมเทพธิดาน่ะ เป็นเมียอ๋องดูชีวิตจะง่ายกว่า
------------------------------------------------------------
‘ขำอะไร’
‘ข้าไม่ได้ขำ’
‘แล้วยิ้มทำไม’
‘ดีใจที่เจ้าเป็นห่วง’
อีตาอ๋องบ้าจ้องมาตาหวานฉ่ำ ทำเอาไปต่อไม่ถูกเลย
ฉันผุดลุกขึ้นแก้เขิน แล้วหันไปออกคำสั่งกับเสี่ยวจู
‘ช่วยท่านอ๋องล้างตัวที ถ้าเจอบาดแผลรายงานข้าด้วย’
คราวนี้เหมือนรอยยิ้มหมิงอ๋องจะกว้างขึ้นไปอีก ที่แปลกคือพวกทหารรอบตัว
ไอ้อาการยิ้มอ่อนกับสายตากระเซ้าเย้าแหย่นี่มันอะไรกัน ฉันเก็บความข้องใจเอาไว้
รอจนเสี่ยวจูช่วยล้างตัวให้หมิงอ๋องเสร็จแล้ว ค่อยแอบถามว่าพูดอะไรผิดคนจึงขำ
‘นายหญิงไม่ได้พูดอะไรผิดหรอก เพียงแต่...’
‘เพียงแต่อะไร’
‘ท่านทำตัวเหมือนเมียท่านอ๋องเลย’