"โต๋นแตร์" หนุ่มเหนือเมืองแป้ เกิดปิ๊งปั๊งรักครั้งแรกกับ "พี่เข้" รุ่นพี่โรงเรียนมาดคูล เป็น Love at first sight ประทับจิตประทับใจ ถึงขั้นตามมาเรียนมหา’ลัยในกรุงเทพฯ แต่ไอ้เจ้าฟาร์มฮักก็ยังไม่เปิดรับซ้ากที เมื่อเรียนจบจึงมาสมัครงานในบริษัทเดียวกับพี่เข้ หวังจะได้สานสัมพันธ์กันต่อ แต่ดั๊นมาเจอกับ "โปเต้" ตากล้องหนุ่มปากปีจอที่หาเรื่องด่าทอกันได้ทุกวี่วัน จนจับพลัดจับผลูได้ร่วมงานและร่วมเตียง(!?)แบบงงๆ โต๋นแตร์จะเลือกอะไรระหว่างรักแรกที่ยิ่งตามก็ยิ่งห่างออกไป กับรักครั้งใหม่จากคนใกล้ตัวพานหัวใจยุกยิก ความรักนี้หนอ...ช่าง "ทรมาน-บันเทิง" เสียจริง!

“โต๋นแตร์ แปลว่าโดดน้ำ ...เป็นคำพื้นเมืองของคนแพร่” “เป็นคนเหนือหรือไง” “แพร่อยู่ภาคอีสานหรือเปล่าล่ะฮะ” นี่ไง มึงเจอกูกวนบ้างแล้วไอ้ตากล้องกาก ดูเหมือนโปเต้จะหน้าแหก แต่ทำเป็นนิ่ง ฮ่าๆๆ มึงแพ้แล้ว “โอเค งั้นกูจะเรียกมึงว่า กระโถน” “เดี๋ยว! เราชื่อ โต๋น” ผมกอดอก ไอ้บ้านี่มาเปลี่ยนชื่อผมทำไมวะ!