มือหนึ่งซีล


“ข้าคือพ่อมดชั้นสูงนามว่าโรเวน”
ไอ้หัวขโมยปัญญาอ่อนที่โผล่มาตรงระเบียงบ้านผมพูดขึ้น ผมเลยท้าให้มันลองใช้เวทมนต์ให้ดูเป็นขวัญตา แต่แล้วไงน่ะหรอ? มันก็ทำไม่ได้น่ะสิ! เพราะงั้นผมเลยซ้อมมันจนหนำใจแล้วลากมันไปเข้าซังเต เฮ้อออออ ในที่สุดชีวิตของผมก็กลับมาสุขสงบสักที แต่แล้ว...พอผมตื่นขึ้นมาอีกทีก็กลับพบว่า ไอ้บ้านั่นมันกำลังนั่งไขว่ห้างอยู่ตรงโซฟาแล้วมองมาที่ผม!
“เฮ่ย!! นี่นายมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง!!”
“ข้าคือพ่อมด เพราะงั้นข้าก็ต้องหายตัวมาที่นี่น่ะสิ ข้าต้องการอยู่ที่นี่จนกว่าข้าจะสามารถกลับอาณาจักรได้”
“ฉันจะให้นายอยู่ด้วยก็ได้ แต่ว่านายต้องเป็นทาสรับใช้ฉัน!”