#เฮียโปรดมารัก
ในวันที่ว้าเหว่พี่ชายบ้านฝั่งตรงข้ามคือคนที่ยื่นมือมาให้เธอจับ
พร้อมกับข้อตกลง
'เรื่องของเรามีแค่เราที่รู้'

"ไปทอดไข่ให้เฮียกินหน่อย"
"ค่าทอดไข่ ขอจูบทีหนึ่งได้ไหม"
ปุริมตีหน้านิ่ง แต่พอเห็นสีหน้าแมวน้อยออดอ้อน มุมปากมันก็อดยกยิ้มขึ้นมาไม่ได้ มือหนาสอดเขาไปใต้รักแร้ยกคนตัวเบาหวิวอย่างกับปุยนุ่นมานั่งลงบนหน้าตัก
"แต่เฮียเพิ่งดื่มมานะ สูบบุหรี่มาด้วย ได้?"
ลูกแพรรีบพยักหน้า มีรสชาติแอลกอฮอล์ผสมกลิ่นบุหรี่มันก็ได้ฟีลห่ามๆ เถื่อนๆ ดีเหมือนกัน เธอก็อยากลองของแปลกบ้าง
ใบหน้าหล่อเคลื่อนมาใกล้จนริมฝีปากแนบชิดติดกัน มือหนาตรึงท้ายทอยแล้วกดเข้ามาแนบชิดพาสัมผัสแนบแน่นขึ้น ส่งผ่านความละมุนผ่านเรียวลิ้นที่เกี่ยวกวัด พาเธอลิ้มรสชาติเหล้าที่เจือจาง และเมื่อลมหายใจที่มีคล้ายจะหมด ทั้งคู่จึงผละออกจากกัน จ้องตากันหวานเยิ้ม
"เฮีย อีกสองวันประจำเดือนเราจะมาแล้วนะ"
"แล้ว?" เขาเลิกคิ้วขึ้นเชิงสงสัย
"ก็แล้ว...ประจำเดือนจะมาไง"
"อยากได้ผ้าอนามัย?"
"เฮียโปรดอ่า เฮียไม่อยากกินเราเหรอ"
"อยาก...กินข้าว"
ไหล่บางตกลู่ อาการคล้ายหมดแรง เธออุตส่าห์พูดตรงๆ เปิดช่องให้โต้งๆ ดูเขาสิ
ดูเขา!
"อืม รอแปปหนึ่ง"
ลูกแพรจะลุกขึ้นแต่ทว่าเอวกลับโดนรั้งเอาไว้ ริมฝีปากร้อนของเขาเคลื่อนเข้ามาแนบชิดใบหูพาขนลุกซู่ หัวใจดวงน้อยเต้นรัว รอฟังประโยคที่เขาเอื้อนเอ่ย
"กินข้าวก่อน...แล้วค่อยกินแพร เดี๋ยวเฮียจะให้กินคืนด้วย ดีไหม"
คนที่จะได้กินของอร่อยยิ้มแป้นพยักหน้าหงึกหงึกตอบรับดีใจ ลาภปากแล้วลูกแพรเอ๊ย!
"ดี พูดง่ายดี ไม่เหมือนวันนี้ที่ดื้อ"
"แล้วเด็กดื้อวันนี้ต้องโดนลงโทษไหมคะ"
"มัดรวม...คูณสอง"

#เมฆลวงรัก
เป็นน้องสาวอย่างเดียวไม่พอ 'น้ำมนต์' ต้องมาแกล้งเป็นแฟนกับ 'เมฆา' พี่ชายที่เก่งแต่สร้างเรื่อง
ถึงจะไม่ชอบขี้หน้าเขาสักเท่าไหร่
แต่ซุปเปอร์น้องสาวอย่างเธอก็จะไม่ยอมให้ผู้หญิงคนนั้น
มาจับเขาไปทำ 'ผัว' ง่ายๆเด็ดขาด

"ช่วยกันอาจารย์ออกไปให้พ้นตัวพี่ที ถ้าเธอทำสำเร็จ อยากได้อะไรบอกมาได้เลย พี่ให้ทุกอย่าง"
"จะให้น้องเป็นแฟนพี่เมฆอีกน่ะเหรอ" น้ำมนต์ถามพาซื่อ จ้องมองอีกฝ่ายตาแป๋ว
แต่อีกคนที่โดนยิงคำถามกลับรู้สึกแปลกๆกับคำว่า 'แฟน' ที่ออกมาจากปากเธอ สถานะที่เขาไม่เคยหยิบยื่นให้ใคร แต่ขณะนี้กำลังจะเสนอให้น้องสาวนอกไส้ได้ใช้ ถึงแม้ว่ามันจะเป็นของปลอมก็เถอะ แต่เขาดันรู้สึกจั๊กจี้หัวใจยังไงชอบกล
"ยังไงคะ ตอบสิ น้องจะได้คิดต่อว่าจะเอายังไง" น้ำมนต์เร่งเพราะเห็นเขาเงียบไปนาน
"อืม ทำแบบวันนี้นั่นแหละ"
แบบวันนี้ที่เขาจูบหน้าผากเธอ กอดเอวเธอ ยิ้มให้เธออย่างนั้นเหรอ น้ำมนต์ขบคิดว่าวันนี้มีสิ่งใดเกิดขึ้นบ้าง พอเรียบเรียงใบหน้าก็ร้อนขึ้นมาฉับพลัน นี่เธอกำลังเขินใช่ไหม
บ้าหน่า! นี่พี่ชายเธอนะน้ำมนต์ และประโยคถัดมาของเขาก็ทำใบหน้าเธอร้อนซ้ำหนัก
"พี่ว่า...ที่เราทำวันนี้มันก็ดีนะ"
ในความรู้สึกของเขาตอนที่ได้กอดเธอมันดีมากเสียจน...รู้สึกอยากจะกอดอีก


#พี่แทนสยบรัก
สถานะของเขากับเธอ....มันคือเรื่องธุรกิจ

“คืออะไรครับ เราทำงานแบบนี้เหรอ”
“ค่ะ หนูทำงานนี้ ไปเลยสิคะ”
“ไปไหนครับ”
“ปกติพี่ไปที่ไหนล่ะคะ ก็...ที่นั่นแหละ”
ชายหนุ่มพยักหน้าแล้วพารถเคลื่อนตัวออกจากจุดที่จอด ภายในรถเงียบกริบ ไร้เสียงเพลงรักอย่างที่ควรจะเป็น จนกระทั่งล้อมาหยุดหมุนยังที่จอดรถภายใต้คอนโดมิเนียมสุดแสนจะคุ้นตา แทนไทไม่พูดพร่ำทำเพลง เขาลงจากรถอ้อมมาเปิดประตูฝั่งที่กระปุกนั่ง คว้าข้อมือบางขึ้นมากอบกุม จับจูงขึ้นมายังห้องพักของเขาที่อยู่ชั้นแปด โดยที่เธอเองก็ไม่ได้ขัดขืนเดินตามแรงดึงไปเพียงเงียบๆเท่านั้น
กระทั่ง..
ปึง!
“ปกติพี่มาที่นี่เหรอคะ”
“ทำไมทำแบบนี้ครับ”
“แบบไหนคะ” ใบหน้าหวานเคลื่อนกลับมามองเขา ถามคำถามสวนกลับไปอีกที
“ก็ทำแบบนี้ไง ขาย..” เขาหยุดเพียงเท่านี้
“ขายเท่ากับว่าต้องการเงินค่ะ”