…ผมจมอยู่ในห้องแคบมืดสนิท มีเพียงแสงสว่างจากสมาร์ตโฟนเท่านั้น…ฝันร้ายอันคุ้นเคยเข้ามาทักทายทุกครั้งยามหลับตาเพื่อแก้แค้นพวกมันทั้ง 7 คน ผมมุ่งหน้าสู่เกาะอันห่างไกลที่ไม่มีแม้แต่ไฟฟ้าและสัญญาณอินเทอร์เน็ตแต่ไม่ทันที่ผมจะได้ลงมือกลับมีคนตายคนแรกที่พบศพล้วนกลายเป็นเหยื่อรายต่อไปและทุกราย “ถูกตัดลิ้น”ห่วงโซ่อาฆาตกำลังฉุดกระชากทุกสิ่งสู่ความมืดมิดไร้สิ้นสุดหนังสือที่นักเขียนได้รับแรงบันดาลใจจาก“And Then There Were None จนศพสุดท้าย” ของอกาธา คริสตี้