ผมสีเงิน แนวเส้นเอ็นบนหลังมือแกร่ง ริมฝีปากราบเรียบดวงตาลึกลับราวกับผ่านอะไรมามากกำลังมองมายังผมไร้สุ้มเสียง ไร้รอยยิ้ม แต่แฝงความต้องการ...สัญชาตญาณผมไม่มีพลาด ‘รุ่นพี่ฌอน’ ต้องการผมซึ่งผมไม่จำเป็นต้องแยแสเพราะผมมี 'เซย์น' เป็นคนรักอยู่แล้ว แต่สายตาลึกลับของฌอนไม่ต่างอะไรกับสัตว์ร้ายที่รอวันกลืนกินหัวใจผมพอเถอะ อย่าไปมอง อย่าไปสน ผมบอกตัวเองทั้งที่ข้างในร้อนรุ่ม ยิ่งห้ามยิ่งถลำลึก ยิ่งอยากลิ้มลองหรือว่าพระเจ้าส่งบททดสอบมาให้ผม ยั่วยุให้ผมลิ้มรสความบาปสักครั้งในชีวิตฌอนทำหน้าที่่เหมือนงูในสวนเอเดนที่เป่าหูจนอีฟและอดัมยอมขัดคำสั่งฉกฉวยขโมยกินแอปเปิลต้องห้ามจนต้องถูกลงโทษ ผมไม่อยากเป็นแบบนั้นอา... แต่ให้ตายสิ บาปจากฌอนมันหอมหวานจริงๆ