การล่มสลายของราชวงศ์จีนใดในประวัติศาสตร์ ไม่ว่ามองจากมุมใดก็ถือเป็นภัยพิบัติ ราษฎรเดือดร้อนลำเค็ญผู้สิ้นแผ่นดินต้องเผชิญกับความทุกข์ยากและความอัปยศ บ้างก็ต้องกลายเป็นเครื่องสังเวยให้กับการสิ้นชาติ การสิ้นชาติเป็นความทุกข์ แต่ก็เป็นบทเรียนที่ทิ้งไว้ให้คนรุ่นหลังลึกซึ้งนัก

หนังสือ "เปิดม่านมังกร บทเรียนจากความล้มเหลว" เล่าถึงพระราชประวัติของประมุขปลายราชวงศ์สำคัญๆ ในประวัติศาสตร์จีน ตั้งแต่ราชวงศ์เซี่ยราชวงศ์แรกของจีน ถึงราชวงศ์ชิง อันเป็นราชวงศ์สุดท้ายก่อนการเปลี่ยนแปลงการปกครองเป็นระบอบสาธารณรัฐ ซึ่งทั้งหมดทั้งมวลนี้มิได้เน้นเฉพาะการนำเสนอพระราชประวัติประมุขสิ้นชาติ แต่พยายามชี้ให้เห็นถึงปัจจัยทางสังคมทั้งภายในภายนอกที่มีความสัมพันธ์กับความรุ่งเรืองและเสื่อมโทรมของราชวงศ์ต่างๆ ให้ผู้อ่านได้เห็นภาพรวมและที่มาที่ไปแห่งการล่มสลายของแผ่นดินจีนอย่างค่อนข้างครบด้าน

สอดคล้องกับการ "ใช้ประวัติศาสตร์โบราณเป็นคันฉ่อง" ดังคำกล่าวของเว่ยเจิง ขุนนางทัดทานในยุคถังไท่จง ประมุขสิ้นแผ่นดินทั้งหลายกระทำผิดซ้ำซากเช่นที่เคยเกิดมาในอดีตในบางครั้งการ "ถือประวัติศาสตร์เป็นคันฉ่อง" ในยุคสมัยเหล่านั้นนับเป็นเรื่องยากยิ่ง ถ้าเช่นนั้นพวกเราซึ่งใช้ชีวิตในยุคปัจจุบัน ควรจะได้เรียนรู้อะไรจากประวัติศาสตร์อันซับซ้อนเหล่านี้บ้าง?