หนังสือบ้านมือสองสภาพโดยรวม 85 เปอ
ราคาที่ตั้งได้ทั้ง 2 เล่มจบ
สันเปื้อนตามภาพ

✨ จัดส่งหนังสือทุกวัน ยกเว้นวันอาทิตย์
✨ บริการห่อปกพลาสติกฟรีสำหรับหนังสือมือสอง ยกเว้นบางรายการที่ทางร้านไม่มีปกขนาดที่พอดีกับหนังสือ
✨ ภาพสินค้าถ่ายจากเล่มจริง สินค้ามีสต็อคพร้อมส่งทุกรายการ
✨ สามารถสอบถามเพิ่มเติมได้ผ่านแชท ยินดีให้บริการค่ะ 😊

ประวัติศาสตร์ต้องจารึก คนสยามต้องจารจํา!
วิกฤตในเหตุการณ์ ร.ศ. ๑๑๒ สร้างรอยแผลเจ็บลึกในหัวใจ ชาวสยามทั่วถ้วน เราต้องยอมเสียดินแดนและค่าเบี้ยปรับปฏิกรรมสงครามให้กับนักล่าอาณานิคมอย่างฝรั่งเศส ทั้งที่มันเป็นฝ่ายเหยียดหยาม แลรุกล้ำน่านน้ำสยามประเทศก่อน
ชีวิตทหารหาญต้องพลี เพื่อปกป้องเกียรติของชาติ
สยามต้องสูญเสียมากมาย เพื่อรักษาศักดิ์ของมาตุภูมิ
เงินหลายล้านฟรังค์ที่เสมือนถูกบังคับให้นํามาใช้หนี้นั้น มากมายจนหมดท้องพระคลัง บรรดาเจ้านายและเชื้อพระวงศ์ต่างเสียสละทรัพย์สินเงินทอง ทั้งมันยังฉวยโอกาสนั้น เข้ายึดเมืองจันทบุรีเป็นประกัน ใช้อํานาจบาตรใหญ่ปกครองอย่างข่มเหงรังแก
บัดนี้ สิบปีผ่านมา...
ชาวอีหรอบฝรั่งเศสยังคงยึดเมืองจันทบุรี
ร.ศ. ๑๒๒ คือช่วงเวลานั้นในเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ และเรื่องราวใน ‘ธาราธิษฐาน’ ของจิตแพทย์หนุ่ม ‘ธารา’ ที่ถูกพาย้อน กาลเวลามาในหัวงเวลาดังกล่าวอย่างไม่เต็มใจ และผิดฝาผิดตัว!

“หลังจากที่เราปฏิบัติตามสนธิสัญญา ร.ศ. ๑๑๒ ครบถ้วน โดยการยกดินแดนของฝั่งซ้ายของแม่น้ำโขงให้กับฝรั่งเศส ก็คิดว่ามันจะถอนกําลังออกจากจันทบุรี แต่มันกลับประวิงเวลา บังคับให้เราทําสนธิสัญญาอีกหนึ่งฉบับ ตอนนั้นเราต้องเสียเมืองจําปาศักดิ์และมโนไพร สุดท้ายจนมาถึงวันนี้ มันก็ยังปักหลักอยู่บนผืนแผ่นดินเราเช่นเดิม”
หลวงวโรเดชาถึงกับขบกราม ขณะสีหน้าของแม่จันทน์ หลาน สาวบึ้งตึง มือบางกําหมัดแน่น เหตุการณ์เหล่านั้นหล่อนไม่เคยลืม และไม่มีวันลืม
มันหยั่งรากลึกอยู่ในใจ เจ็บปวดกับสิ่งที่ถูกกระทําย่ำยี

“นี่ ท่านข้าหลวงก็เพิ่งได้รับหนังสือจากพระนคร เห็นว่า... ฝรั่งเศสจะบีบบังคับให้สยามทําสัญญาฉบับใหม่ เพื่อแลกกับการที่สยามจะเอาจันทบุรีกลับคืนมา”
“กระไรนะเจ้าคะ” หญิงสาวยกมือทาบอก
“มันจักใช้จันทบุรีเป็นหลักประกันอีกสักกี่ครั้ง จึงจักยอมถอนกําลังออกไปเจ้าคะ”
แม่หญิงแห่งบางสระเก้า คุกรุ่นด้วยอารมณ์โกรธ น่าเจ็บใจเสียนี่กระไร ที่ไม่สามารถทําการใดได้ ด้วยอํานาจของมันมีเหนือเมืองจันทบุรีแห่งนี้ ‘อํานาจ’ อย่างนั้นหรือ ถึงตรงนี้...แม่จันทน์ครุ่นคิดถึงเจ้าของเรือนร่างสูงใหญ่ นัยน์ตาคมเข้มสีน้ำทะเลเหมือนพวกอีหรอบที่เธอแสนเกลียด แต่มีบางอย่างแตกต่าง และมีบางสิ่งที่เธอได้ยินเรื่องราวมา…

ธารา...ชื่อของชายผู้มาจากแดนไกลคนนั้น!!
“ปานรูปช้างสารที่บ่าขวา ไม่ว่าปรากฏที่ใด แสดงถึงอํานาจ วาสนา แลตบะเดชะ ชายร่างสูงใหญ่ผู้นี้จะมาช่วยสยามให้รอดพ้นจากการยึดครองของฝรั่งเศส เป็นผู้รักษาธงช้างเผือก ให้ชักอยู่บนยอดเสา เหนือแผ่นดินจันทบุรีต่อไป”
แม้บุรุษผู้นี้ จะมาจากดินแดนแสนไกลอันเหลือจะเชื่อ แต่คําทํานายนี้ เธอกลับอยากเชื่อและอยากให้เป็นความจริงจับหัวใจ!

“หากพี่ตัดสินใจลงหลักปักฐานที่นี่ ฉันเชื่อว่าพี่จักทําประโยชน์ได้อย่างมากมายอย่างที่พี่ต้องการ ประการสําคัญ...คนที่พี่รัก...หล่อนอยู่ที่นี่มิใช่หรือ”

“ผมไม่มีอะไรคู่ควรกับเธอเลย เธอเป็นถึงหลานคุณหลวง แต่ ผมเป็นเพียงคนพลัดถิ่น ผมคงทนไม่ได้ที่จะให้เธอต้องมาลําบากไปกับผมทั้งที่ไม่มีใจให้ ที่สําคัญเธอไม่เคยอยากให้ผมอยู่ที่นี่ ยอมช่วยเหลือทุกอย่างก็เพราะต้องการให้ผมกลับไปในที่ที่ผมมาให้เร็วที่สุด”

“ความรักของพี่ ดูจักคิดกระไรมากมายเหลือเกิน จนคนอย่างไอ้หาญปวดหัว แต่ฉันก็ขอเตือนพี่สักอย่างหนึ่งเถิด หากพี่ไม่คิดอยู่ที่นี่จริงๆ ฉันว่าพี่ก็อย่าทําให้แม่จันทน์ผูกพันกับพี่เลย มิเช่นนั้นหล่อนจักกลายเป็นหญิงที่น่าสงสารยามที่พี่จากไป”
ธาราถึงกับอึ้งกับคําเตือนของอีกฝ่าย!

“ความรักอาจคงอยู่เพียงชั่วขณะหนึ่ง แต่ความทรงจําทําให้ชั่วขณะนั้น คงอยู่ชั่วนิจนิรันดร” บางความรู้สึกกึกก้องราวกลองศึก ระรัว การเดินไปจากผู้เป็นที่รัก ด้วยความเข้าใจแจ่มชัดว่ามิอาจได้พบกันอีกชั่วชีวิต ฤๅมิเป็นความชื่นยิ่งแล้วในหัวใจ
แม้จะเข้าใจและแน่แท้แก่ใจ ว่า....ในความทรงจําของเขา
จะมีหญิงสาวติดตามไปด้วยชั่วนิรันดร์ไม่มีวันลืมเลือนก็ตาม!