นับพัน สิงหโชติเดชา เทพบุตรหน้าหยก ชายไร้หัวใจ ทุกเรื่องในชีวิตล้วนน่ารำคาญ
ขวางหูขวางตา และพาหงุดหงิดไปซะหมด เห็นจะมีสิ่งเดียวที่พอทำให้ความน่าเบื่อ
มีสีสันขึ้นมาบ้าง นั่นคือยายผู้หญิงหน้าสวย เอาใจเก่ง อยู่ด้วยแล้วกระชุ่มกระชวย
สนองตอบความต้องการดิบเถื่อน รองรับอารมณ์พิศวาสในมุมมืดดำของเขาได้
แต่แล้ววันหนึ่ง เธอก็มาบอกว่ารักเขา ถ้าเขาไม่ตอบรับความรักนี้ เธอจะขอเป็นฝ่าย
ไปจากเขา ซึ่ง... ก็ไปสิ คนอย่างเขาไม่เสียเวลาห้ามใครอยู่แล้ว

ส่วนเธอ นักศึกษาสาวที่หลงรักอาจารย์หนุ่มสุดฮอต แววตาร้ายๆ นั่น รอยยิ้มหยักหยัน
เย่อหยิ่งไม่แยแสผู้ใด แผ่นหลังตั้งตรงผึ่งผายไม่เคยก้มหัว หรือยอมสยบให้ใคร
และผู้หญิงคนไหน ล้วนดึงดูดเธอจนเผลอกระโจนลงไปในกองไฟ... ไฟที่เร่าร้อน ลุกโชน
อันตรายจนยากจะหักห้ามใจ ยิ่งถูกแผดเผา ยิ่งหลงเพริดอยู่ในแสงไฟสีสวย ละเมอไปว่า
ความร้อนที่ได้รับ คือความทรมานที่เป็นสุข ตัวตนที่เขาปิดบังซ้อนเร้นไว้ มีเธอเพียงผู้เดียว
ที่ได้รับรู้ และปลุกความเป็นเขาอีกด้านขึ้นมาได้ จนลืมนึกไปว่า เธอไม่ควรเล่นกับไฟ
เพราะรักเขา เธอจึงเลือกเป็นเพียง นางสาวช่ออัญชัน แก้ววงศ์ เด็กสาวยากจน
พ่อแม่แยกทางกัน ทำงานพิเศษแลกเงินค่าเล่าเรียน กินอยู่ เพื่อหวังจะได้อยู่กับเขา
แม้ไร้ตัวตน แม้มุมที่อยู่จะมืดมิดไร้แสงสว่าง เธอก็ยอม ทั้งที่จริงแล้วเธอคือ
คุณหนูช่ออัญชัน ชุษณปักษ์เสนีย์ ผู้เพียบพร้อม
...แต่มันก็เท่านั้น ต่อให้สมบูรณ์แบบแค่ไหน วันที่ถูกเขาเฉดหัวทิ้งก็มาถึงอยู่ดี

"ช่ออยากรู้จริงๆ ค่ะ ถ้าวันใดวันหนึ่งคนไร้หัวใจอย่างอาจารย์ เกิดรักช่อขึ้นมาบ้างอาจารย์
จะอยากได้ความรักของช่อเหมือนกันหรือไม่ แล้วถ้าหากวันนั้นช่อไม่ต้องการความรักของ
อาจารย์อีกแล้ว อาจารย์จะทรมานบ้างมั้ย จะเจ็บที่หัวใจอย่างที่ช่อรู้สึกหรือเปล่า"
"มันจะไม่มีวันนั้น"