หนังสือบ้านมือสองสภาพโดยรวม 85-90 เปอ
สันบนเปื้อนตามภาพ


“ลุงเป็นเทวดาเหรอจ๊ะ” เจ้าติเข้าใจว่าอีกฝ่ายเป็นเทวดาในนิทาน

ที่ยายชอบเล่าให้ฟังก่อนนอนจึงถามออกไปอย่างพาซื่อ
คำถามก็น่ารักน่าเอ็นดูอยู่หรอก แต่สรรพนามที่ใช้เรียกเขานี่ระคายหูพิกล

“เรียกพี่ดีกว่านะ ฉันเพิ่งอายุยี่สิบสี่ ยังไม่แก่ขนาดนั้น”
“จ้ะ” ติเอียงคองุนงงแต่ก็ยอมรับคำอย่างว่าง่าย
“พี่ยังไม่ตอบหนูเลยว่าพี่เป็นเทวดาที่มาจากบนฟ้าหรือเปล่า”
“ฉันไม่ใช่เทวดาหรอก เข้าใจผิดแล้ว”

จริงอยู่ที่ชื่อของเขามีคำว่า ’เทวา’ ซึ่งแปลว่าเทวดาปนอยู่

แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะเป็นเทวดาจริงๆ เสียหน่อย
“แต่ยายบอกว่าเทวดาหน้าตาหล่อมาก”
“ฉันหล่อขนาดนั้นเชียวเหรอหืม?”
“ใช่ พี่หล่อมากๆ เลยจ้ะ แล้วก็ยังใจดีมากๆ ด้วย

เพราะฉะนั้นพี่ต้องเป็นเทวดาไม่ผิดแน่”
เขา...อาจจะไม่ใช่เทวดาเหมือนอย่างชื่อ
แต่เด็กคนนี้คือ ’ฟ้าลิขิต’ อย่างแน่นอน